[BABAK]

جماعت آنگلوساکسون خسته از ناکامی 76 ساله از خاندان سلطنتی و دوید کامرونِ نخست وزیرگرفته؛

تا الکس فرگوسن اسطوره و دیود بکهام ستاره همه و همه به شوق اندی ماری تنیسور بزرگ بریتانیا به کورت مرکزی آمده بودند..

بر وفق مراد جماعت، بازی به کام قهرمان اسکاتلندی در جریان بود تا اینکه دراپ والیِ آغشته به جادو در گیم دوازدهم از ست دوم نشان داد که چرا فدرر «سردودِمان اسطوره هاست....»

سرانجام پس از 3 ساعت و بیست و چهار دقیقه، ضربه پسینگ شات ماری با فاصله ای اندک به بیرون رفت و رکوردار برنده جایزه جوانمردانه به نشانه رستگاری روی زمین

سبز ویمبلدون دراز کشید،تا بهترین بودن در تاریخ را به مرحله «ورای رویا» رسانده باشد...

اما گرند اسلمی که نامش دستمایه غنی ترین نوستالژی هاست برای صد و بیست و هفتمین دوره روایتی تازه دارد.

راکت های چوبی راد لیور،والی های جان مک انرو، فورهند های در حال حرکت پیت سمپراس و دست های ذوالفنون فدرر.. اگر اهل نوستالژی هستید برای «ویمبلدون 2013» توت فرنگی و خامه

را آماده کنید..